Elke ruiter kent het wel; Je rijdt een les met je paard, en het gaat fantastisch. "Ja, hand nog iets naar voren, ja, beetje buitenbeen nog.. Ja DAARRR!!!" roept je instructeur dan, en je dag kan niet meer stuk. Je paard gaat als een trein en jullie kunnen de wereld aan. Met een goed gevoel ga je naar huis, en in je hoofd voed je ambitie alvast de planning van morgen; "Morgen ga ik het ook zo doen!" denk je dan. Wat kan er mis gaan? 

Nou, van alles. Want de volgende dag komt er geen hout van terecht. Je paard loopt zo ongeveer naar links als jij rechts af wilt, of springt alle palen naar beneden zonder aanwijsbare reden. De frustratie loopt hoog op, evenals jullie beide hartslagen, en uiteindelijk stap je boos en gestrest af. Hoe kan dat nou? 

Als jonge ruiter ging het bij mij niet anders, en dus heb ik er mijn missie van gemaakt uit te  vinden waar het nu fout gaat. Tijdens mijn instructeursopleiding aan het voormalige NHB Deurne werd het me al gauw duidelijk; Er was mij altijd wel verteld wát ik moest doen, maar nooit waárom. Laat staan dat ik enig idee had waarom mijn paard zo reageerde als hij deed. 

Vanaf dat moment doopte mijn klasgenoten mij al gauw tot de klasse-nerd. Waar iedereen maar bleef roepen dat je in de praktijk het meeste leert, zoog ik elk stukje theorie op als een gretige spons. Anatomie, fysiologie, biomechanica, voedingsleer, gedragskunde, rijtechniek, psychologie.. Alles ging in mijn diepe rugzak. Door al die kennis mee te nemen naar de praktijk, heb ik er de verbanden tussen leren zien, en zette ik die theorie effectief om tot kunde.  

Het is die kunde die mij heeft gemaakt tot de instructrice die ik nu ben. 'Waarom' is in mijn lesgeven het sleutelwoord, wat inhoud dat ik je niet alleen aanwijzingen geef, maar ook veel uitleg en laat zien. De bewegingsleer van mens en paard, evenals hun psychologie, zijn voor mij telkens weer het uitgangspunt om zowel paard als ruiter verder te helpen. Ik wil jou de handvatten bieden om jouw doelen te bereiken. Of dat nou die Z2 proef van volgend weekend is, of eindelijk dat parcours rondkomen zonder weigering, of eens een écht relaxte buitenrit maken, of überhaupt  voor het eerst opstappen. Ik ben niet je antwoord, maar wel een hulpmiddel. 

Als instructeur sta ik voor plezier voor mens en paard. Wederzijds begrip, respect en vertrouwen is in iedere fase van ontwikkeling de doelstelling. Zo komt elke gewenste prestatie op een correcte, veilige en vooral plezierige manier binnen handbereik. Ongeacht leeftijd, discipline, of niveau.

Zodat jij tevreden afstapt, óók morgen!